Şəmil Sadiq - Arvadsız kişi

Semil Sadiq - Arvadsiz kisi

“Qazinin ayağı” hekayəsindən
“Qazinin ayağı” hekayəsindən–İndi də istəyirəm sözü hamımızın əzizi, dostu, vətənin layiqli, dəyərli oğlu…– Qısa elə, çox uzatma!*Sən kimsən əəə, mənə yazığın gəlsin?!*Ağdamda qoyub gəldiyi ayağı bəlkə də hansısa ac itin yemi olmuşdu.*Kənan hər ayağı üşüyəndə vətəni, vətəni düşünəndə ayağını xatırlayırdı.*Uşaq əzizləməyi bacarmasa da, xəyallarında ayağını qundağa büküb əzizləyirdi – ayağı da nə vaxtsa dünyaya göz açacaq uşağı kimi canından bir parça idi.*Hərdən fikirləşirdi ki, kaş itirdiyi ayağını özü ilə gətirə biləydi, onu haradasa yaxınlarda bir yerdə basdırardı – istəyəndə gedib ayağının üstündə ağlayıb ürəyini boşaldardı.